Gariptir..
İnsan bazen karşılığını alamadığı şeyleri yapmaktan sıkılır bir süre sonra..Ama sevmekten asla sıkılmaz..Seversiniz,karşılık alamazsınız,bazen sevdiğinize inanmaz sevdiğiniz..Çok kırılırsınız,ama yine de sıkılmazsınız sevmekten..Pes etmezsiniz, "Lanet olsun,sevmeyeceğim artık.." diyemezsiniz..
Gariptir sevmek..
Gariptir..
Ne dava haramisi, ne entelektüel sanat çığırtkanı, ne ütopya devşirmeni. Kuş olup uçtuk semaya..
Ben sana mecburum,yoksun..
Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur..
İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur.
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan..
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu,
Birkaç hayat çıkarır yaşamasından..
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman,
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu..
Konuya ilişkin,Atilla İlhan dan hoş bir şiir..
Ne dava haramisi, ne entelektüel sanat çığırtkanı, ne ütopya devşirmeni. Kuş olup uçtuk semaya..
Ben seni hüznün ruhuna çizdiğim resimlere yazdım.
Ben seni yüreğimdeki umut kırıntılarına yazdım.
Senden öncesi yoktu, seninle var olmuşum.
Sende bütün yarınlar,sende bütün duygular, beni bende arama ben artık sen olmuşum.
sevmek...
yönetmek için olmamalı
sevmek...
paye almadan
sahiplenmeden
sevmek...
güvenmek sanatı
sevmek...
ortasından bölecek kadar hayatı
sevmek...
evini beklemeyeceğini bile bile
sokak köpeğini doyurur gibi
sevmek...
ıslanan kırlangıcı koynunda ısıtmak gibi
göç edeceğini unutmadan
sevmek...
koca bir orman yangınına
ağzıyla su taşıyan karınca misali
sevmek...
karnın buruluyorken açlıktan
tuttuğun tek balığı suya geri salacak kadar
sevmek...
görmeden,duymadan ve hatta dokunmadan
sevmek...
bir daha gelmeyeceğini bilerek
dünyanın geçiciliğine aldanmadan